30 kwietnia 2007 roku weszła w życie ustawa o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. Nr 75, poz. 493).
Ustawa określa zasady odpowiedzialności za zapobieganie szkodom w środowisku i naprawę szkód w środowisku. Nakłada nowe obowiązki na podmioty korzystające ze środowiska, których działalność stwarza ryzyko szkody w środowisku albo zagraża gatunkom chronionym lub chronionym siedliskom przyrodniczym. Będą one musiały podejmować działania zarówno profilaktyczne jak i służące naprawieniu spowodowanych szkód oraz ponosić koszty tych działań.
Do działalności stwarzającej takie ryzyko ustawa zalicza m. in.:
- eksploatację instalacji wymagającą uzyskania pozwolenia zintegrowanego albo pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza,
- wymagające uzyskanie zezwolenia odbieranie odpadów komunalnych,
- zbieranie, transport, odzysk oraz unieszkodliwianie odpadów,
- wymagające uzyskania pozwolenia wodnoprawnego wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi albo pobór oraz odprowadzanie wód powierzchniowych lub podziemnych,
- transport towarów niebezpiecznych,
- produkcję, wykorzystanie, przechowywanie, przetwarzanie, składowanie, uwalnianie do środowiska oraz transport substancji i preparatów niebezpiecznych, środków ochrony roślin oraz produktów biobójczych.
Ustawa przewiduje wydanie przepisów wykonawczych. Określą one kryteria oceny pozwalające ustalić, czy wystąpiła szkoda, rodzaje, warunki i sposoby prowadzenia działań naprawczych oraz inne szczegóły dotyczące ustawy.